داستان زندگي ما انسانها داستان پرتلاطمي است. گويا گوشهي آرامشي وجود ندارد و انسان، در بستر تحولات است که انسان ميشود و مسير تکامل را طي ميکند. گوشها و چشمهاي آمادهی انسان، راه را براي او روشن ميکند. گويا فانوسي در دل شب در دست گرفته و هر چه جلوتر ميرود، راه نيز مشخصتر ميشود.
اسفندماه 98، کشور حال و هواي عجيبي به خود گرفته بود، درحاليکه همه صحنه را با نوعي خوف و وحشت نگاه میکردند، گرد مرگ و بيماري بر کشور پاشيده شده بود و ويروسي کوچک جهان را درمينورديد و مدام قرباني میگرفت.
وحشت عمومي برخي کشورهاي اروپايي را به تعطيلي کامل کشانده بود و برخي کشورهاي ديگر را درگير پروتکلهاي سنگين بهداشتي کردهبود. گويا همه غافلگير و گيج بودند و آينده مبهمي پيش روي همگان بود.
در ميان بحبوحهی کرونا و درحاليکه اکثر شرکتهاي خصوصي و دولتي کارشان را تعطيل کرده بودند، شرکت بهيار صنعت تصميمي ديگر اتخاذ کرد، اين شرکت با ديدن شرايط و نياز کشور به حل مسئلهی توليد ماسک ورود کرد. درحاليکه همه در قرنطينهي خانگي به سر ميبردند، شرکت بهيار صنعت فرايند توليد ماسک و دستگاه آن را بهصورت 24 ساعته پيگيري کرد.
همهی اينها درحالي بود که شرکت هیچگونه تجربهی مهندسي در حوزهی ساخت خط توليد ماسک نداشت و حتي مهندسين شرکت از نزديک، اين خط توليد را نديده بودند. با اين وجود، مهندسين شرکت حل مسئلهی کشور را وظیفهای خطير میدانستند و در روزهاي ابتداييِ تلاش براي ساخت خط توليد ماسک با وجود اینکه حتي يک خط توليد هم به جواب نهايي نرسيده بود، ساخت 80 خط توليد را به صورت موازي پيگيري کردند و درنهايت بعد از 15 روز توانستند به جواب برسند. تلاشهاي مداوم و شبانهروزي مهندسين شرکت بهيار صنعت، نيازمند روايت ديگري است، اما آنچه باعث شد تا اين شماره از مجله بهیار به آن اختصاص يابد، اتفاقاتي است که بعد از ساخت دستگاه توليد ماسک رقم خورد.
شرکت بهيار در حال تحقيق و توسعه براي ساخت دستگاه کشزن بود و اين مسئله نزديک به يک ماه طول میکشید. همزمان نيز گروههاي مردمي با توليد خانگيِ ماسک، در حال کمک به هم نوعان خود بودند (که البته با توجه به ظرفيت توليد خانگي و وسعت مسئله، همچنان مشکل ماسک در کشور وجود داشت). در همين حين به پيشنهاد يکي از مهندسان بهيار صنعت، راهي جهت پيوند بين مردم و شرکت براي توليد ماسک شکل گرفت. با شکلگيري کارگاههای توليد ماسک در حسينيهها، هزاران نفر از نيروهاي جهادي (بيش از 36 حسينيه فعال) بهصورت خودجوش به صحنه آمدند و بخش عمدهاي از توليد ماسک کشور را بر عهده گرفتند.
در ماجراي توليد و مونتاژ ماسک پيوند قلبي مابين مردم با شرکتي دانشبنيان براي حل معضل واقعي کشور به وجود آمد و گامي مهم در جهت درک امکان تحقق اقتصاد مردمي برداشته شد.