زباله سوز (گازیساز) پلاسمایی
دفع و امحا انواع زباله و پسماند، بویژه زباله‌های شهری (خانگی، بیمارستانی و بهداشتی)، زباله‌های صنعتی، نفتی و پتروشیمی در سایت‌های کنونی دفن زباله، خاک را در معرض گستره وسیعی از انواع آلودگی مواد خطرناک و سمی قرار داده و ضمن آلودگی آب‌های زیرزمینی می‌تواند سهم قابل توجهی در گسیل گازهای گلخانه‌ای داشته باشد.
گازیسازی پسماندها از جمله روش‌های نوین امحا و دفع زباله است که طی آن ضمن بی‌خطرسازی پسماند، بخش‌های آلی آن را به گاز قابل استفاده به عنوان یک منبع انرژی پاک یا ماده اولیه تولید ترکیبات شیمیایی دیگر تبدیل می‌کند. در میان انواع گازیسازها، گازیسازهای پلاسمایی با تولید یک پلاسمای با دمای چندهزار درجه، پیوندهای شیمیایی در مواد آلی پسماند را به اتم‌های سازنده خود تجزیه کرده که در ادامه به مولکول‌های کوچک مانند هیدروژن، مونوکسید کربن، آب و دی اکسید کربن بازترکیب می‌شوند. زباله‌های غیرآلی مانند فلزات، شیشه و سرامیک در قالب مواد مذاب و سرباره با قابلیت جداسازی از دستگاه خارج شده که پس از خنک سازی بعنوان محصولات جانبی دوباره استفاده می‌گردند.
در دستگاه زباله سوز پلاسمایی بهیار صنعت، پسماندها پس از یک پردازش اولیه و جداسازی مواد قابل بازیافت (فلزات مغناطیسی، غیرمغناطیسی و شیشه در صورت تمایل مشتری) به قطعات ریزتر خرد شده و با ورود به محفظه نخست گازیسازی، بوسیله بخار آب و هوای فوق داغ حدود ۶۰ درصد حجم خود را در قالب گاز از دست می‌دهد. مابقی زباله شامل خاکستر باقیمانده بخش‌های آلی و بخش‌های غیر آلی وارد محفظه اصلی گازیسازی یعنی محفظه پلاسما می‌شوند و تحت تاثیر پلاسمای چندهزار درجه‌ای پدید آمده بوسیله الکترودهای گرافیتی تحت تاثیر یک جریان مستقیم الکتریکی به ترتیب بطور کامل تبدیل به گاز و مواد و سرباره مذاب می‌گردند. سرباره مذاب غیرفلزی پس از خنک سازی می‌تواند در ساختمان سازی، راه‌سازی یا صنایع دیگر بکار گرفته شود. گاز تولیدی که محتوی درصد بالایی از هیدروژن و مونوکسید کربن است پس از خنک سازی، تصفیه و حذف گازهای اسیدی احتمالی جهت استفاده برای تولید الکتریسیته، سوخت و مواد شیمیایی با ارزش افزوده (اتانول، متانول و هیدروژن خالص) به واحدهای مربوطه ارسال می‌گردد.
در فناوری گازیسازی پلاسما در بهترین حالت به ازای هر تن زباله شهری حدود kWh ۱۰۰۰ انرژی الکتریکی تولید می‌شود که در ظرفیت‌های بالای ۳۰ تن در روز، بطور کامل برق مصرفی خود را تامین می‌کند. یک واحد زباله سوز ۱۰۰ تن در روز، می‌تواند kW ۵۰۰۰ الکتریسیته تولید کند که ۲۰۰۰kw آن به مصرف خود دستگاه رسیده و ۳۰۰۰kw باقیمانده جهت فروش به شبکه سراسری برق انتقال می‌یابد.
